Op de basisschool, toen nog lagere school genoemd en bemand door onderwijzers die zich geen 'leraar' noemden, nog met 'juffrouw' en 'meneer' werden aangesproken en die ook nog foutloos Nederlands konden schrijven, had ik een klasgenoot, Alan de Geus genaamd. Ik kom zo op Alan terug.
De school, Vondelschool geheten en bij de gemeente Den Helder ook wel aangeduid met 'School 5' was een school met een uitstekende reputatie in de kop van Noord-Holland. Vanuit het klaslokaal keek je op de doodlopende spoorlijn uit, waar in die tijd - de jaren 50 - nog zwarte stoomlocomotieven de van houten banken voorziene wagons trokken. Den Helder liep achter bij wat later 'de Randstad' ging heten. Diesellocomotieven volgden daarna en pas later werd ook Den Helder per elektrische trein bereikbaar.
In het speelkwartier, dat pas later pauze werd genoemd, spande de conciërge, een vriendelijke man met grijs, krullend haar, een dik touw tussen twee bomen, daarmee de straat die langs de school liep, afsluitend voor autoverkeer. Want in die tijd reden er zelfs in Den Helder al wat auto's rond. De straat werd zo 'schoolplein'. De conciërge luidde handmatig de koperen bel in de hal als het speelkwartier was afgelopen.
De herfstvakantie en voorjaarsvakantie heetten toen nog 'kacheltjesvacantie' en 'krokusvacantie', met een 'c'. In die vakanties was de conciërge druk met het plaatsen c.q. weghalen van de kachels bezig. Grote, ronde kachels die met turf werden aangestoken en waar grove brokken cokes de brandstof voor vormde. Als de kachel 's winters brandde, werd de kachelwand letterlijk roodgloeiend. Er werd dan een halfrond, metalen scherm voor geplaatst om te voorkomen dat een onbezonnen kind met pijnlijk ontvelde handen naar huis zou gaan.
Na deze schets van de 'couleur locale' kom ik terug op klasgenoot Alan en heb je een idee hoe vreselijk oud Alan en ik al zijn.
Alan onderscheidde zich van de andere kinderen door zijn ongelooflijke tekentalent. In de derde klas (groep 5 voor jonge lezers) tekende hij al veel beter dan menig leerling van de middelbare school. Hij tekende complete stripverhalen over strijdbare watergeuzen.
Enkele jaren geleden kwam ik Alan weer op Schoolbank tegen. Ik nam contact met hem op en vernam dat zijn aanleg van toen had geleid tot zijn latere beroep. Grafisch ontwerper en illustrator. Hij volgde een gedegen opleiding bij de toen razend populaire Famous Artists Schools en de Gerrit Rietveld Academie.
Ik was toen al, samen met Jan Sibie, met Mainport Art Productions begonnen en bood Alan een portfoliowebsite aan. Op Alans site kunt u genieten van zijn humorvolle tekeningen en aquarellen.
Waarom schrijf ik dit allemaal? In de eerste plaats omdat het buiten onaangenaam weer is, maar ook omdat Alan vandaag per email een expositie met zijn werk en dat van drie andere kunstenaars aankondigde. In het weekeinde van 8 en 9 september is de tentoonstelling te zien in Het Weefhuis, Lagedijk 39 in Zaandijk. Geopend van 13 tot 17 uur. Ik ga er zeker kijken.
zondag 26 augustus 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten