Katelijne meldt hierover: 'Ik weet niet zo gauw iemand die een stukje over mij kan schrijven, of misschien wil ik dat ook helemaal niet en wil ik zelf wat schrijven, want niemand die zo precies weet hoe het is een kat te zijn als ik, weet U! Ik was misschien namelijk ooit een kat, al was het in mijn dromen waar ik speelde, levenslang en tot mijn laatste snik.
Het valt me niet moeilijk katten te tekenen, daar ben ik tekenaar voor en ik heb weinig lijnen nodig en al helemaal geen gummetje om ze toch trefzeker neer te zetten. Behalve dat ik in lijn teken, vind ik het ook leuk om samen met mijn kat achter lijnen aan te rennen. Ik houd van zwart/wit en van kleur en sommige tekeningen vragen als vanzelf om bepaalde kleuren, daar hoef ik nooit lang over na te denken. Het is eigenlijk jammer dat een tekening geen aroma heeft, want in gedachten ruik ik soms bij een tekening een specifieke geur, waarschijnlijk bepaalt dit, behalve dat de kat zich er soms mee bemoeit, mijn kleurgebruik.
Ik teken graag op kleine formaten omdat het intiem en persoonlijk is en ik mij verloren voel op grote vellen papier, het voegt ook niets toe aan kracht, dus het is geen luiheid van mij maar een noodzaak dat ik op kleine formaten werk.
Het leven is zinloos zonder katten, ik leef met ze en daarom teken ik ze altijd en spelen we graag.
Het is een eer om bij Bob Meijer in zijn magnifieke Kattenkabinet mijn tekeningen te mogen laten zien, het is een plek waar ik mij volkomen thuis voel en waar ik zacht kan spinnen.'
Het hierbij afgebeelde werk en nog een werk, die beide al sinds juni bij het Kattenkabinet werden geëxposeerd zijn gestolen. Het bleek dat bij afwezigheid het gebouw niet werd afgesloten. De directie van het Kattenkabinet neemt niet de verantwoordelijkheid. Om die reden heeft Katelijne Davids op 29 oktober besloten de expositie niet te laten doorgaan. Verstandig besluit.
BeantwoordenVerwijderen