De gezichten van dementie

Puur en ingetogen. Die twee woorden zijn van toepassing op de meer dan manshoge schilderijen van Herman van Hoogdalem. Hij portretteerde oude én jonge dementerenden. Met zijn werk geeft hij een indringend beeld van wat deze ontwrichtende ziekte voor zovelen betekent. Van Hoogdalem schilderde de wanhoop, het lijden, de pijn, de onzekerheid, de leegte, de onthechting, de berusting en al wat niet in woorden te vangen is.
In Gezichten van dementie is een selectie van de schilderijen bijeen gebracht. Oud-nieuwslezer Gijs Wanders gaat in het boek in gesprek met familieleden van de geportretteerden. Het gaat niet alleen om het verhaal van de dementerenden, maar ook om dat van de families. Zij vinden het belangrijk dat ook hún verhaal wordt gehoord. Dat verhaal gaat over meer dan alleen het verdriet om wat er niet meer is.
‘Elke keer neem je afscheid van een stukje van wat je vader is geweest’. ‘Ik heb mijn vader in feite beter leren kennen toen 'ie begon te dementeren’. Deze twee citaten geven de universele gevoelens weer van families met een dierbare die aan alzheimer lijdt. Het is niet alleen het afscheid nemen. Het is ook het houden van een mens die langzaam wegglijdt. Wanders en Van Hoogdalem laten in Gezichten van dementie zien dat het belangrijk is om te genieten van de momenten die je samen nog hebt.
Bij Gezichten van dementie is een documentaire opgenomen, die later te zien zal zijn op televisie.
De tentoonstelling Gezichten van dementie is van 2 februari tot en met 19 mei 2013 te bezichtigen in het Drents Museum in Assen.
Het boek, 'Gezichten van dementie' is uitgegeven door WBooks. Het bevat reproducties van de werken van Herman Hoogdalem en tekst van Gijs Wanders. Het is te bestellen voor € 17,95.

Foto: een van de werken van Herman van Hoogdalem



Bron: Nieuwsbrief WBooks